poniedziałek, 1 kwietnia 2013

Wielkanocna Nadzieja

Nadzieja - to najwłaściwsze słowo, które łączy się z przeżywaniem Świąt Wielkanocnych. Nadzieja, której przesłaniem jest cud Zmartwychwstania, a która jednocześnie odnosi się do ludzkiego losu. Nadzieja, która potężniejsza jest od śmierci, dzięki której zwyciężone może być zło, a dobro rodzi się na nowo.
Tę prawdę - pocieszenia i nadziei - niesie ze sobą religijne przesłanie Wielkanocy. Tylko w języku religii odnajdziemy bowiem adekwatne dla ludzkiej egzystencji odpowiedzi na najważniejsze pytania. 
W przeżywanych podczas Wielkiego Tygodnia obrzędach i rytuałach dostrzec możemy żywe piękno religii - z pozoru powtarzane co roku, a jednak za każdym razem inne, nowe, za każdym razem bowiem przeżywamy je w innej wspólnocie, jako inni ludzie, przynosząc ze sobą zawsze nowy bagaż doświadczeń: radości, trosk, kłopotów, może choroby czy cierpienia. Z nadzieją jednak czuwamy przy grobie Pańskim, by doczekać radości niedzielnego poranka, gdy okazuje się, że nawet śmierć zostaje pokonana.
Tej nadziei życzmy sobie wzajemnie, by pozwalała nam łatwiej przechodzić przez codzienne trudności, by w sobie i w drugim człowieku widzieć to, co kieruje nas w stronę Dobra, byśmy na tej chrześcijańskiej nadziei właśnie budowali swoją historię i naszą wspólnotę.